Gasten aan het woord

Reshma, borstkanker: ‘Het centrum vulde het gat dat het ziekenhuis achterliet. Zij bieden een stukje nazorg waar de formele zorg geen tijd voor heeft, maar die je wel ontzettend hard nodig hebt. Gedurende en na het proces is het namelijk heel fijn als er een veilige haven is waar je terecht kunt. Waar mensen betrokken zijn, maar niet emotioneel betrokken zoals bijvoorbeeld vrienden en familie.’

Kenneth, endeldarmkanker: ‘Voor mij waren de gesprekken met lotgenoten bij het centrum heel belangrijk. Dit maakt dat je je eigen proces kunt vergelijken. Op het schoolplein en in de supermarkt vraagt iedereen telkens hoe het met je gaat. Hoewel dit ontzettend aardig is, brengt dit je toch in een vervelende positie. Je wordt buiten het normale geplaatst.’

Elly, nier- en longkanker: ‘Het centrum voor leven met en na kanker biedt veel activiteiten aan. Zo schilder ik er elke week met een groep van twaalf. Maar er zijn ook massages, wandeltochten of dansworkshops. Ook de lezingen vind ik erg nuttig. Van bijvoorbeeld een notaris over financiën bij overlijden of een lezing speciaal voor naasten van kankerpatiënten.’

Masja, uitgezaaide borstkanker: ‘Ik was op zoek naar mensen van mijn leeftijd die net als ik niet meer beter worden en een gezin hebben met puberdochters. Ik kwam terecht bij het inloophuis in Zwolle. Het voelde als een warm bad. De mensen die er werken zijn opgeleid om goede gesprekken te voeren. We praten over ziek zijn en hoe je dat combineert met een gezin. Ook krijg ik goede adviezen over wat ik kan doen om actief en fit te blijven.’

Bram, hersentumor: ‘Voorheen had ik van alles te vertellen, en nadat ik ziek werd, niks meer. Zeker niet nu de tumor helaas toch weer gegroeid is. Bijna alles wordt nu voor mij bepaald. Maar in het centrum bepaal ik zelf wat ik wil. Aan welke activiteit ik wil deelnemen, of ik wil praten over mijn ziekte. Het voelt ontzettend fijn om omringd te zijn door mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. De mensen van het centrum zijn een soort van familie van ons geworden.’